Eerbetoon aan Suri Football Legend Roy Joël

Eerbetoon aan Suri Football Legend Roy Joël ‘Mauro’ Vanenburg: de muzikale voetballer

(Shravan Dielbandhoesing)

Roy Joël Vanenburg, alias Mauro, is een voetbaldier. Indien muziek, zang en dans behoort tot het meubilair van elke Surinamer, dan mag het gerust worden aangevuld met sport en spel. Er wordt wel eens gezegd dat de Surinaamse voetballer, daarom gemakkelijk met zijn heupen wiegt: een speler met swingende mogelijkheden. Mauro heeft actief gevoetbald in teamverband vanaf 1961 tot 1981 en op elke positie gespeeld. Een kenner van het spel, die de hoogtijdagen van ons voetbal heeft meegemaakt. De spelers van toen kunnen we inmiddels omschrijven als topamateurs met een professionele instelling. Vanaf 1981 tot 2016 was Mauro tevens actief als trainer.

De jeugdjaren:

De immer vriendelijke Mauro, een telg van de voetbalfamilie Vanenburg, en de grote neef van Gerald, geniet thans van zijn oude dag en blikt terug op zijn leven als voetballer: “Op 18 december 1947 ben ik geboren aan de Zwartenhovenbrugstraat in Paramaribo. Van kindsbeen af werd ik door mijn vader meegenomen naar voetbalwedstrijden. Alvorens ik georganiseerd ging voetballen, speelde ik voor Jong V.V. Ajax op het Mr. Bronsplein, alsmede voor Jong NAKS bij de lidbond NGVB.” In de vakanties bleef hij in het jeugdcentrum doorgaan met het beoefenen van de voetbalsport. Toen kwam Mauro uit voor Boca Juniors. Vermeldenswaard is dat Mauro toentertijd tevens heeft leren keepen: ‘’Ik was begonnen als keeper: een meevoetballende welteverstaan. Mi keep, mi back en mi voren.” Het klinkt als muziek in de oren.

Op slechts 14-jarige leeftijd maakte Mauro de overstap naar Hercules, alwaar hij voor het eerst in georganiseerd verband voetbalde.

Beginperiode in het seniorenvoetbal:

Mauro stond opgesteld als linksback in zijn debuutjaar: “In het seizoen 1963-1964 promoveerde Hercules vanuit de Eerste Klasse naar de Hoofdklasse.” Na de eerste ronde in de Hoofdklasse stapte Mauro over naar S.V. Robinhood.

Van S.V. Robinhood naar S.V. Transvaal:

Mauro had in het jaar 1967 een overstap gemaakt, die velen niet durfden: “Ik was nog jong en werd ineens wisselspeler. Door een verschil van inzicht met de technische leiding ben ik uiteindelijk naar S.V. Transvaal overgestapt.”

Verschil tussen Binhood en Transie toentertijd:

Mauro: “De spelopvattingen van Robinhood en Transvaal waren anders. Robinhood pinde zich vast aan het 3-2-5-systeem, beter bekend als het WM-systeem. Transvaal speelde het 4-2-4-systeem, dat mede door Ampie uit Brazilië was overgewaaid: Transvaal kreeg mede door deze spelopvatting een nieuwe alias: De Brasjongs.”

Grote successen als clubspeler:

“In 1968 hebben we oefenwedstrijden in Nederland en België gespeeld. Tegen AZ ’67 scoorde ik een goal. Na die wedstrijd stond een viertal spelers in de belangstelling: Schal, Lagadeau, Bundel en ondergetekende konden naar Nederland. Maar we waren zo gehecht aan Suriname: un kumba tey beri dja ini Sranan.” Vermeldenswaard is dat Mauro vijfmaal scoorde tegen Leo Victor, uitslag 5-1 winst voor S.V. Transvaal. De Braziliaanse ploegen kwamen tevens op bezoek in Suriname. “Door deze ervaringen presteerden we tóp in de Champions Cup. S.V. Transvaal en CONCACAF zijn inherent aan elkaar verbonden”, aldus een trotse Mauro.

Vermeldenswaard is dat de onlangs overleden Rildo op Mauro de overtreding maakte in het strafschopgebied, bij een 1-1 stand, in de wedstrijd tussen S.V. Transvaal en Santos. De kopspecialist Mauro werd van een doelpunt afgehouden en een strafschop werd niet toegekend aan S.V. Transvaal.

Interlandvoetbal als speler:

Vanaf 1965 tot 1980 voetbalde Mauro voor Natio: Als aanvoerder van Suriname nam Mauro in het jaar 1966, deel aan de Koninkrijksspelen in Suriname. Het voetbal maakte tevens onderdeel uit van dat evenement. In een drielandentoernooi, met Nederland en de voormalige Nederlandse Antillen als tegenstanders, toonde Suriname in eigen land aan dat het te sterk was voor Nederland en de Antillen: “Onder meer Jan van Beveren was één van onze tegenstanders. Uit een vrije trap van 35 meter scoorde ik de 1-1. Dit doelpunt betekende tevens de eindstand alsmede het binnenhalen van dat kampioenschap. Op papier waren de voetballers uit Nederland semiprofs. Doch door de juiste attitude zijn we kampioen geworden in het jaar 1966. Toch beschouw ik mijn eerste oproep om voor Natio uit te mogen komen, tegen Fluminense, als mijn mooiste moment als actief voetballer.”

Trainersloopbaan in Suriname:

Aan het trainerschap bewaart Mauro tevens mooie herinneringen. ‘’Mijn grootste successen als trainer heb ik behaald bij FCS Nacional, WBC en Robinhood. In het jaar 2004 ben ik landskampioen geworden met Nacional. Daarna tweemaal landskampioen met WBC, in 2007 alsmede in 2009, het jaar dat we tevens alle Surinaamse clubprijzen wonnen. En het landskampioenschap, in het jaar 2012, met Robinhood.”

Natio anno nu:

Over het heden is Mauro helder: ‘’Er moet aandacht besteed worden aan de jeugd in Suriname. Werken met een A-, en B-selectie moet mogelijk zijn, want dit kan ervoor zorgen dat er ideale meetmomenten zijn voor de profs en amateurs.”

Speciale dank aan Roy Vanenburg voor zijn welwillende medewerking.