HERINNERINGEN AAN SURI FOOTBALL LEGEND ‘AMPIE’ KAMPERVEEN

HERINNERINGEN AAN SURI FOOTBALL LEGEND ‘AMPIE’ KAMPERVEEN

(PARAMARIBO, 27 SEPTEMBER 1924 – PARAMARIBO, 8 DECEMBER 1982):

(SHRAVAN DIELBANDHOESING)

De legendarische Ampie Kamperveen was de vader van Henk Kamperveen. Ampie, wiens volledige naam Rudi André Kamperveen was, stond bekend als een duizendpoot. Hij heeft heel veel betekend voor Suriname en de Surinaamse sportwereld, en had in het bijzonder veel aandacht voor de ontwikkeling van het voetbal in Suriname. Ampie stond aan de wieg van het succes van voetbal in Suriname. Voorts had hij een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd als allround atleet, trainer, radioman, sportbestuurder en minister. Op 8 december 1982 was Ampie een van de slachtoffers van de Decembermoorden. Uiteraard mag de nalatenschap van Ampie aan het voetbal, niet worden vergeten.

JEUGD:

Ampie begon op 11-jarige leeftijd met de beoefening van het voetbal aan de Dr. Sophie Redmondstraat. In clubverband begon hij zijn voetballoopbaan bij Rio Boys, en daarna kwam hij uit voor de oudste voetbalvereniging van Suriname, SV Voorwaarts.

Militaire Voetbal Vereniging:

Met een duidelijk gevoel van trots kijkt Henk terug op het werkzame leven van zijn vader: “Op 18-jarige leeftijd kwam mijn vader als spits uit voor MVV, de Militaire Voetbal Vereniging, omdat hij toen werkzaam was als militair. MVV kwam uit in de Hoofdklasse. Hij heeft tevens samen met Desi Samson gevoetbald. Mijn vader was een topschutter, en de omhaal was één van zijn handelsmerken.”

Nationaal elftal:

Sedert 1944 kwam Ampie tevens uit voor het Surinaamse elftal, waar hij aan de lopende band scoorde. In 1948 ging hij met het nationale elftal op tournee naar Nederland. Suriname kwam uit tegen Feyenoord, Tilburgs Elftal, Quick, Be Quick, DFC en het Haagsch Elftal. Twee wedstrijden zijn geëindigd in een gelijkspel. Voorts werd hij ook als Good Will Ambassador geselecteerd voor het sterrenteam van het Caraïbisch gebied. Michel Kruin en Humphrey Mijnals waren de andere spelers die namens Suriname uitkwamen voor het Caraïbisch Sterrenteam.

Buitenland:

Als clubspeler kwam Ampie tevens uit voor Paisandu uit Belém in Brazilië en Haarlem in Nederland, alwaar hij de eerste stappen van het profvoetbal van dichtbij meemaakte. Toen hij voor Haarlem zijn eerste profcontract tekende, heeft Ampie een opleiding bij het CIOS genoten. Hij was zich toen reeds bewust van de mogelijkheden binnen Suriname. De Surinaamse speler was in die tijd weliswaar veel sneller, maar tactisch en technisch kon men in Suriname nog niet tippen aan het buitenlandse niveau. In 1957 nam hij afscheid als voetballer om trainer te worden.

Radioman en Vereniging van Sportjournalisten in Suriname:

Voor de radioman Ampie zou zijn tijd die hij rond 1950 doorbracht in buurland Brazilië, goed van pas komen. Hij heeft aan de basis gestaan van de sportjournalistiek in Suriname en omdat hij het Braziliaans-Portugees uitstekend beheerste, en werd actief betrokken bij de komst van Braziliaanse clubs in Suriname. De grote clubs uit Rio de Janeiro, Flamengo en Botafogo, speelden o.a. oefenwedstrijden tegen Robinhood, Transvaal, Voorwaarts en Leo Victor. Tal van Braziliaanse clubs hebben oefenwedstrijden gespeeld, mede dankzij de inspanningen van duizendpoot Ampie. Tevens was hij de voorzitter van de Vereniging van Sportjournalisten in Suriname.

Trainer:

“Als trainer trainde mijn vader de topclub SV Transvaal. Hij had spelers als Wiene Schal, Brammerloo, Armand Sahadewsing en Wensley Bundel tot zijn beschikking. Hij werd in 1962 landskampioen. Mijn vader was ook de bondcoach van Suriname. Hij had in Nederland en Duitsland de hoogste trainersdiploma’s behaald en Vossie Belgrave was de assistent-bondscoach. Samen leidden zij het Surinaams Elftal in de allereerste kwalificatiewedstrijden voor de Olympische Spelen en het wereldkampioenschap voetbal”, aldus Henk.

Sportbestuurder:

Ampie schopte het daarna tot sportbestuurder. Hij werd eerst als bestuurslid van de Surinaamse Voetbal Bond aangesteld. De toenmalige SVB-voorzitter was dr. ir. Franklin Essed. Daarna werd Ampie voorzitter van de Surinaamse Voetbal Bond. Voorts was hij tevens de vice-voorzitter van de Concacaf, oprichter en voorzitter van de CFU en de vice-voorzitter van de FIFA in Zwitserland, onder leiding van João Havelange uit het bevriende buurland Brazilië. Daarnaast was hij ook nog Minister van Cultuur, Jeugd en Sport. Zes maanden voor zijn dood, was hij nog aanwezig op het WK van 1982, dat werd gehouden in Spanje.

André Kamperveen Stadion:

Het is geen wonder dan ook dat het Suriname Stadion sedert 1988 de naam van André Kamperveen draagt. Vanaf de opening in het jaar 1953 was hij nauw betrokken bij het Suriname Stadion. Hij begon als comitélid voor de uitgifte van het gedenkboekje ter gelegenheid van de opening van het Suriname Stadion. Hij was tevens promotor van grote evenementen, die gehouden werden in het Stadion. Sedert 2000 staat er een standbeeld van Ampie voor het stadion. De realisatie van een nieuw André Kamperveen Stadion is een nieuw doel van de Surinaamse Voetbal Bond.

Natio en toekomstvisie Surinaams voetbal:

Tot slot wenst zijn zoon Henk het beste toe aan het Surinaams voetbalelftal: “De ontwikkeling van het voetbal in Suriname is positief. Ik heb veel vertrouwen in onze bondscoach Dean Gorré. Nu wordt er ook veel gewerkt met de profspelers, die onder meer in Nederland actief zijn. En ik hoop ook dat het bedrijfsleven in Suriname zijn best zal doen om het voetbal in Suriname te investeren, zodat de amateurvoetballers ook kansen krijgen om op professioneel niveau te presteren.”

Speciale dank aan Henk Kamperveen voor zijn welwillende medewerking.
 
Bronvermeldingen:
Ricky W. Stutgard, De eerste Surinaamse sportencyclopedie (1893-1988)
Guno Hoen, Onze sporthelden. Deel 2 (1989)
Philip Abraham Samson, Gedenkboekje ter gelegenheid van de opening van het Suriname stadion (1953) .
Kamperveen – 10 jaar midvoor van Surinaams elftal – naar „Haarlem”  Haarlem’s Dagblad | 1954 | 15 oktober 1954 | pagina 13
Copyright Shravan Dielbandhoesing, Leiden.

svb