Edmund Leilis: doelverdediger van formaat

(Shravan Dielbandhoesing)

In onze gemeenschap is sport belangrijk. Eenheid, plezier en sportiviteit zijn nodig om te slagen. Edmund Franklin Leilis, oud-doelman van Robinhood en van ons nationaal voetbalteam is een lichtend voorbeeld.

Jeugd

Edmund is van 17 april 1950, geboren en getogen aan de Van Idsingastraat. “Alle oude erven waren groot. Mijn broer Eugene was mijn eerste trainingsmaatje. We voetbalden achterop het erf. Ik wilde altijd keepen en Eugene schoot mij in. Edmund voetbalde voor Veritas, Haiti en SV Robinhood, alwaar hij ook basketbalde. “Robinhood stimuleerde om het beste uit jezelf te halen. Geen strijd, geen kroon, was het devies.” Edmund heeft namens de Stahelinschool meegedaan aan de scholencompetitie.

Ontwikkeling als topkeeper

Edmund is een stonfutu-Robinhooder. In 1965 trainde hij één keer mee, mocht blijven en werd opgenomen in de jeugdselectie “Keepen is een vak van timing, springkracht, reflexen, communiceren, onbevreesd anticiperen, meevoetballen, inzicht, snelheid, en het lezen van het spel voor je oftewel voetbalintelligentie. Daarnaast rekenen 10 veldspelers en 15.000 supporters in ons Nationaal Stadion op je. In het buitenland is er meer publiek. Ik heb in een uitverkocht Azteken Stadion met 115.000 man in Mexico gekeept. Een bijzondere ervaring.”

Oordelen over zichzelf vindt Edmund lastig, want ook anderen waren topkeepers. “Zonder volledig te zijn: Barron, De Mees, Saliek, Schotborg, Blijd.”
Edmund heeft ’s lands beste speler ooit, Hans Nahar, helaas niet zien voetballen, maar wel de grote Siegfried Haltman.

Edmund: “Het basketballen heeft sommige van mijn kwaliteiten aangescherpt. Het is een duel- en springsport. Een sport van snelheid: opeens een fast-break, bounce-pass of harde pass. Denk ook aan de explosiviteit in sprint, direct stilstaan, en wendbaarheid.” De oud-basketballer was basketbalscheidsrechter alsook 12 jaar voorzitter van de Surinaamse Basketbalbond.

Hoofdelftal Robinhood

Na het vertrek van Cornelis van Dorpel debuteerde Edmund op 15 september 1968 tegen Transvaal. “Topwedstrijden tegen Transvaal, Leo Victor en Voorwaarts geven een gezonde spanning. Onze slogan “Geen strijd, geen kroon” komt dan weer bovendrijven. De tegenstanders van toen haalden het beste uit jezelf. De wedstrijden tegen Transvaal, Leo Victor, Voorwaarts waren legendarisch.”

Voetbalfilosofie Kolf als leidraad

Oud-trainer en legende Ro Kolf was de man achter het succes. “Robinhood werd een geoliede machine, op technisch en tactisch gebied. Ter voorbereiding op de Robinhood-tournee door Nederland trainden we tweemaal per dag. De ochtendtraining vond om 05:00 uur plaats! Er werd zo koel en zo koud mogelijk getraind.” Als gevolg van de trainingsarbeid, technische en tactische inzichten en teamspirit werd Robinhood veelvoudig landskampioen. “De beste periode voor mijzelf, Robinhood en ons nationaal team was tussen 1975 en 1979. We waren goed vertegenwoordigd in het nationale elftal, soms met 8 spelers!”

Afscheid als keeper

Op maandag 20 april 1987, Tweede Paasdag tevens Robinhooddag, werd er afscheid genomen van Edmund, tevens van Wilfred Garden. “Ik wist dat Jimmy Pique als volwaardige vervanger klaarstond en dat de toekomst van Robinhood gegarandeerd was.” Edmund werd tienmaal landskampioen, vijfmaal Caraïbisch kampioen en zesmaal minst gepasseerde doelman.

Edmund ontving op 6 februari 1985 de Gouden Medaille in de Ere-Orde van de Palm. Tevens ontving hij een Lifetime Achievement Award van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.
Edmund was tevens minister van Binnenlandse Zaken.

Clubliefde

Edmund blijft achter de schermen actief bij Robinhood. De legendarische Guno Hoen schreef in Onze Sporthelden. Deel 3, over Edmund: “Edmund Leilis houdt veel van de sport, heel veel zelfs. En hij houdt het meest van zijn club Robin Hood, waar hij totnogtoe een leidende rol blijft spelen. Trouwens, hij is er het manusje-van alles: de aandrager van werkbare oplossingsmodellen bij geschillen, de formateur van besturen, trainer, adviseur, bestuurslid en nog veel meer, terwijl hij voor alle karweitjes is te vinden. Ja, hij heeft er nogal wat in de melk te brokkelen, deze geziene figuur!”

Vriendschappelijke ontmoeting met New York Cosmos

Edmund werd geselecteerd voor het Caraïbisch elftal dat tegen New York Cosmos van Pelé, Beckenbauer en Carlos Alberto speelde. Dat was een grote eer. Edmund: “We speelden zo scherp mogelijk om te winnen. Wie tegen topspelers opkijkt, staat bij voorbaat op een achterstand”

SVB-selecties

Edmund was keeper van ons jeugdelftal op de Koninkrijksspelen in 1969. Hij was met een korte onderbreking — rentree onder Rob Groener — van 1972 tot begin jaren tachtig onze nationale doelman.

Toekomst Surinaams elftal

Edmund stelt vast dat er veel gedaan moet worden op technisch, tactisch en conditioneel vlak. “We hebben een meerjarenplan nodig, met een duidelijk stappenplan en haalbare doelen. We moeten ons niet laten afleiden door tegenslagen. Ik ben sterker geworden door harder mijn best te doen na tegenslagen. Geen strijd, geen kroon!”

Edmunds quote voor jongeren

“Durf te dromen en probeer die dromen te volgen. Wees vooral positief voor jezelf en je omgeving en zet je voor de volle 100% in. Wees een teamplayer!!”

Speciale dank aan Edmund Leilis voor zijn welwillende medewerking.