Internationale vrouwendag, Damesvoetbal bij SVB

“Voetbal is mijn passie. Als het aan mij ligt wordt ik begraven in mijn voetbaltenue.”

Wanneer we het in Suriname hebben over damesvoetbal, of je nu praat met mensen in organisaties of met de voetbalsters zelf, in elk gesprek wordt mevrouw Read genoemd. Wie is deze overal geroemde en bekende mevrouw Read? In het kader van Internationale dag van de vrouw zijn wij in gesprek gegaan met mevrouw Read. Wie is zij en vooral wat is haar visie op de toekomst van damesvoetbal in Suriname.

Mevrouw Rigonnie Read gehuwd Riedewald is Ambtenaar / Sociaal werker op het Ministerie van Sociale Zaken. Als derde kind en oudste dochter uit een gezin van 9 kinderen, is zij nu zelf moeder van 4 kinderen en verwacht zij binnenkort haar 10e kleinkind.

De passie van Rigonnie voor voetbal begon op 9-jarige leeftijd op Paranam met birti (buurt) voetbal. Toen ze ongeveer 11 jaar oud was zag mevrouw Orsine Krolis dat er genoeg voetbal talent aanwezig was bij de meisjes op Paranam en schakelde zij Wiene Schal en August Plein in om iets met deze voetbaltalenten te doen. August richtte een damesvoetbalteam op met de naam Paranam Stars. Het team groeide en deed niet onder voor de clubs aan de top in de NGVB competitie. Uiteindelijk vormden ze een van de concurrenten voor het machtige Oema Soso.

Quote

“Ik deed als kind thuis altijd wat van mij werd gevraagd en deed ook mijn best op school. Alles om geen straf te krijgen en te kunnen voetballen. De grootste straf die mijn ouders konden bedenken, was dat ik niet mocht gaan voetballen.”

Op 17-jarige leeftijd verhuisde Rigonnie naar Paramaribo en moest afscheid nemen van Paranam Stars. In Paramaribo aangekomen zocht ze aansluiting bij Oema Soso. Haar avontuur bij Oema Soso duurde slechts 4 maanden, omdat de club niet de voetbalcultuur had waarnaar zij op zoek was. Na Oema Soso sloot zij zich aan bij een ander team, die ook meededen in den NGVB competitie: Grantjie Girls onder leiding van Lilian Sweeb- Graanoogst. Helaas was ook dit avontuur van korte duur, aangezien voor haar onbekende redenen, het damesvoetbal in Suriname werd gestopt.

Nadat het damesvoetbal in Suriname weer werd opgestart, sloot Rigonnie zich aan bij Las Amigas. Het elftal trainden te Leiding 9A. De competitie werd gespeeld in het Streepy Stadion. De commissie die de competitie organiseerde stond onder leiding van dhr. Berggraaf. Aan deze competitie namen ook enkele teams uit de districten deel. Na een flinke aanvaring met de trainer verliet ze boos de training en zou daar nooit meer terugkomen.

Om bij mevr. Read onbekende redenen was er op een bepaald moment weer een competitie stop waarna de competitie verplaatste naar het Essed Stadion waar tot de dag van vandaag de dames competitie wordt gespeeld.

Met een aantal teamleden, zoals Marjon Jesserun, Audrey Satimin, Karin Riedewald, Vivian Veldkamp en, Patricia Mac Intosch die ook waren weggelopen, werd onder leiding van Rigonnie in 2006 DOSKO opgericht. In de beginperiode leden zij grote verliezen, maar met de juiste inzet en motivatie hebben zij het tot landskampioen geschopt in 2011 en 2012. Tot 2018 was Rigonnie voorzitter van DOSKO, waarna zij afscheid nam door het ongedisciplineerde gedrag van de dames.

Quote

“Voetbal is mijn passie. Als het aan mij ligt wordt ik begraven in mijn voetbaltenue.”

Jimmy Letnom, die verantwoordelijk was voor de nationale damesselectie, had problemen met dames die weigerden te trainen. Samen met onder andere de heer Kuijk vormde Rigonnie een commissie om ervoor te zorgen dat alle 35 dames op de training zouden verschijnen. Deze opdracht werd vrijdag gegeven en Rigonnie ging meteen aan de slag. Ze ging langs bij de speelsters en hun ouders en vertrok niet voordat zij de toezegging had dat de speelsters maandag op de training aanwezig zouden zijn. Hoewel de gesprekken niet altijd even gemakkelijk waren, verschenen alle 35 dames van de nationale selectie die maandag op de training.

“Betrokkenheid van de ouders is voor succes van zeer groot belang. Je werkt niet alleen aan een voetbalteam, maar aan een voetbalfamilie waarbij ook de ouders worden betrokken. Natuurlijk loopt niet altijd alles op een rolletje, er zijn momenten waarop dingen niet gaan zoals je wil, maar met een dialoog en naar elkaar luisteren, kan veel worden opgelost. Je bent nooit te oud om te leren en om hulp te vragen als je even vastzit”, aldus Rigonnie.

Niet lang na dit voorval werd Rigonnie aangesteld als Teammanager van de nationale damesselectie. Zonder ervaring zette zij zich hier maximaal voor in en op het moment dat er vanuit de FIFA een opleiding voor teammanagers werd georganiseerd, heeft zij deze gevolgd. De opleiding was niet makkelijk en een hele uitdaging, maar uiteindelijk heeft zij deze met succes afgerond. Zij kan zich met trots de enige vrouwelijke actieve Surinaamse Teammanager noemen met een FIFA diploma.

In 2016 is een start gemaakt met een meisjes jeugdcompetitie op de kleine velden van het Emile de La Fuente Stadion. De U15 en U17 speelden hun wedstrijden op de zaterdagmorgen en de U20 door de week. Met het vertrek van de heer Felter, die verantwoordelijk was voor vrouwenvoetbal, uit het bestuur van de SVB, kwam er ook een eind aan de jeugdcompetitie voor meisjes.

In 2019 is de jeugdcompetitie voor meisjes weer opgestart met de meisjes van U15. Om het damesvoetbal te stimuleren en te helpen bij het opstarten is vanuit de SVB toegezegd om de teams te kleden. Elke speelster kreeg schoenen en voor het team ballen en één tenue. Het aantal teams groeit en ook enkele scholen zoals de Graaf von Zinzendorfschool sloten aan bij de competitie met een meisjesteam. Dat de scholen meedoen heeft zeker zijn voordeel. Voetbal is niet alleen talent maar ook je opleiding. Voor een scout en zeker voor een buitenlandse club is niet alleen talent belangrijk maar ook je opleiding gaat bepalen als je aangenomen wordt of niet.

Door het opstarten van de competitie begon het bij Rigonnie weer te kriebelen. Zij heeft 2 teams in de U15 klasse en 2 teams in U17 klasse opgericht met inheemse meisjes uit de inheemse Copa. Er is veel animo voor vrouwenvoetbal in Suriname. Onlangs heeft Rigonnie samen met haar team gesprekken gehad met de Para Sport Bond, 1 van de 18 lidbonden van de SVB, om een aanvang te maken met een damescompetitie. De vooruitzichten zijn goed. De gesprekken lopen naar wens en voor wat betreft Para is alles bijna rond.

Er is vanuit deze teams een grote vraag naar goede trainingen. Vaak hebben teammanagers en trainers niet de nodige opleidingen genoten om tot gewenste prestaties te komen. Na een gesprek met de SVB is toegezegd dat er speciale trainingen worden verzorgd. Het vrouwenvoetbal maakt zijn opmars over de hele wereld en Suriname heeft voldoende talent. Rigonnie: “Ook voor de Surinaamse meisjes liggen hier kansen. Met voetballen moet je beginnen, omdat je het zelf wil. Als je ver wil komen, moet je gedisciplineerd zijn en een doel voor ogen hebben. Je sluit je aan bij een club als individu en dat individu moet je blijven om te komen waar je wil. Ieder individu heeft een eigen wil en een eigen ik. Je hoeft dus niet mee te gaan in de groep.”

Rigonnie is de SVB zeer dankbaar voor de vele opleidingen en trainingen die zij zowel nationaal als internationaal heeft kunnen volgen. Met de kennis die zij heeft opgedaan, wil zij werken aan professioneel vrouwenvoetbal in Suriname. Ook bij de dames is het de bedoeling deel te nemen aan internationale competities, zoals bijvoorbeeld de deelname van de nationale damesselectie aan de CONCAF NATION LEAGUE dit jaar. Voor nu is het wachten op de ontwikkelingen rondom COVID-19 om weer een start te maken met de lokale competities. Alle hulp en ondersteuning is welkom om het vrouwenvoetbal in Suriname tot een succes te maken.

QUOTE 1

“Discipline staat hoog in het vaandel. Er is veel voetbaltalent bij Surinaamse meisjes, maar soms lijkt het alsof wij een gedragsprobleem hebben. Wij moeten snappen dat het allemaal begint met discipline. Er is geen voetbal zonder discipline. Wij moeten onze mentaliteit veranderen, dat is de grote gap. Zodra wij hieraan gaan werken, is er voor de vrouwen van Suriname een weg geopend. Ik weet dat er genoeg talent is, daar moeten wij iets mee doen.”